Maleisie

Na een anderhalve maand Thailand zat het er dus op. Plannen hadden we eigenlijk al. Als we die aan zouden hebben gehouden zou de titel van dit bericht niet Maleisie zijn geworden maar Indonesie. Indonesie dus even in de spreekwoordelijke ijskast gezet. Maleisie hadden we zo onwijs veel goede berichten over gehoord van reizigers die we onderweg gesproken hadden. Dus onder het mom: nu we toch in de buurt zijn, op naar Maleisie. Onze eerste bestemming was Langkawi. Na een tocht vanaf Koh lanta richting de grens hebben we onze laatste uren in Thailand wachtend op de boot naar Langkawi doorgebracht. De boot bracht ons in een uurtje naar het eiland dat precies op de grens van beide landen ligt. Om een of andere reden is Langkawi, waarschijnlijk mede daardoor, duty free. Veel hadden we daar niet aan want shoppen heeft nu eenmaal bij reizen niet de hoogste prioriteit. Alles wat je aanschaft moet immers altijd ingepakt, meegezeuld, uitgepakt, ingepakt, meegezeuld, uitgepakt enz. worden. Niet altijd een succes. Het maakt shoppen eenvoudiger, want bijna niets komt door de strenge balantagecommissie. Op het eiland was het weer niet zoals we verwachten. Iedere avond hebben we zelfs onweer gehad. Ons hotel, wat eigenlijk een motel was bevond zich naast een bos met apen en giant hornbill vogels. Mazzelaars als wij zijn hebben we ze kunnen spotten. Langkawi, Maleisie. Een ander land en dus ook weer wennen aan een nieuwe valuta. Ging ons gelukkig goed af aangezien de Maleisische Ringit dezelfde waarde heeft als de al eerder mee gerekende Cambodjaanse Riel.

Het eiland had veel te bieden. Zo hebben we wilde zeearenden gezien. Ook lizards en apen onttrokken zich niet uit het beeld zodra je even van de paden afweek. De hoogste berg van het eiland bezocht met de stijlste kabelbaan ter wereld. Jammer genoeg was de skybridge, bovenop de berg, omgeven met wolken dus was het uitzicht minimaal. Net onder de top hebben we wel prachtige foto's kunnen maken. Achteraf gezien hadden we misschien een dag met beter weer af kunnen wachten, maar aangezien het al twee dagen redelijk bewolkt was gokte we het er maar op. Na de hoogste berg zijn we naar de dierentuin geweest. Wildlife park. Niet wat je gewend bent zoals in Nederland, maar vooral met vogels en plaatselijke diersoorten. Leuk voor een uurtje, laten we het daar maar bij houden.

Na Langkawi hebben we een rechstreekse ferry naar Penang genomen. Voor 70 ringgit zaten we z'n tweehonder kilometer verderop op een ander eiland. Penang. Eerste wat we na aankomst gedaan hebben is iets wat we al een tijd niet meer gedaan hadden. MacDonalds. Lekker frietsjes eten en burgers. Toeval wil op dat moment dat je iemand die je van Curacao kent daar tegenkomt. Hoe klein is de wereld. Hij was daar al een paar dagen en heeft ons wat tips gegeven. Waaronder hoe we aan de hoge accijnse op biertjes vandaan konden komen. Nu drinken we hier in Azie zelden, maar voor vandaag maakte we maar een uitzondering. Aan de tafels van naar verluid 'het supermarktje van de Chineze maffia' hebben we samen met onze Curacaose vriend en 4 locals een paar Chinees geimporteerde, belastingomzeilde brouwsels gedonken. Alfons, Nach, Richard en Michael vertelde ons veel over Maleisie en geschiedenis. Geinig om een keer op zo een manier in contact te komen met locals.

Penang staat ook bekend om zijn werelderfgoed gebieden midden in de stad. Deze kenmerkend aan de beschilderde huizen met mooie vormen van streetart. Hoewel we hier niet veel aandacht aan hebben besteed bleef het ons nooit onopgemerkt. De laatste dag in Penang hebben we een scooter gehuurd om het hele eiland rond te gaan. Bovenop de berg hebben we Durian fruit gegeten. Een delicatesse voor locals, Chinezen en oerang oetans, maar wij vonden het onwijs smerig en hebben de rest van wat we nog over hadden weggegeven. Een tempel in de bergen en een enorm stuwmeer ernaast maakte onze dag compleet. Onweer dreigde opnieuw dus voor het donker naar huis geraced.

Na penang was het tijd voor het grotere werk. Nja grotere werk. Eerst het hogere werk. De Cameron Highlands. We wilde eigenlijk alle toeristische trekpleisters zelf doen middels een scooter, maar elke keer als we vertelde waarvoor we de scooter gingen gebruiken haakte de verhuurders af. Wat bleek nou, alle bezichtigheden bevinden zich in de bergen en zijn enkel met jeeps mer 4wheel aandrijving te bezoeken. Dus toch maar een toer geboekt. Om 9 uur 's ochtends opgehaald en achterenvolgens langs de butterfly farm, tea plantation, brinchang mountain, mossy forest en een strawberry farm geweest. Was ons vooral om de thee plantage en de top van de berg te doen. Achteraf bleek mossy forest en de strawberry farm ook wel leuk. De theevelden zijn geweldig. Zo ver als je kan kijken op elke heuvel prachtig groene theestruiken. Na een kijkje in de fabriek en een kop thee van de theeleuters zelf zijn we voldaan van de theeplantages weggelopen. Gezien wat we verwachtten en wat we wilde. De top van de berg gaf ook een waanzinnig uitzicht. Cameron highlands. Wel toeristisch, maar toch zeker de moeite waard.

Dan nu toch het grotere werk. Kuala lumpur, een wereldstad. Na een busreis van vier uur kwamen we daar aan. Nja aankwamen, we werden gedropt op het treinstation. Een aantal hongerige taxi's probeerde ons voor 10 euro een kilometer verder re brengen. Gelukkig wisten we dat de taxichauffeurs in Kuala Lumpur bekend staan als opdringerig en geldwolven. We hielden ons hoofd koel. Na de taxi te hebben afgewezen hebben we ons op de metro georienreerd. Heeft ons wel wat tijd gekost maae uiteindelijk zijn we voor €0,50 bij ons hotel aangekomen. De enorme flats vielen meteen op. Ons hotel bevind zich in Chinatown dus we waren meteen voorzien van voedsel en de nodige marktjes. Toch trok dat onze aandacht niet direct. Na een korte douche zijn we meteen in de metro gestapt naar de Petronas towers. Voor de niet-wetende. De petronas twin towers zijn 's werelds grootste twin towers. Adembenemend. Het werd al laat en na ongeveer 100 foto's van alle kanten en belichtingen hebben we in deze reuzachtige gebouwen de bioscoop getest. Voor 3 euro per persoon waren we al voorzien voor een zaal voor ons bijna alleen bij de film 'Nice guys'. Kuala lumpur telt naast zijn ontelbare wolkenkrabbers ook een park. We zijn er naartoe geweest. Jammere was dat er geen metrostation in de buurt lag. We waren dus al moe voor we er waren. Wel de moeite waard, maar met 30 graden en al zoveel kilometers in de benen hadden we het redelijk snel weer voor gezien gehouden. De nightwalk die avond hielden we beter vol. Langs leuk verlichte gebouwen en paden. Een korte route die voor ons, na de wandeling in de ochtend precies lang genoeg was. Uitgeput met de pootjes omhoog die avond en vroeg te bedden.

De stofwolken van Kuala Lumpur nog in de achteruitkijkspiegel zijn we onderweg naar Melaca. Een door Chinezen overspoelde plaats. Niet veel bijzonders hier, maar enkel wat kerkjes en shopping malls. De kerkjes hadden we in twee uur na aankomst allemaal al bezocht. Dus wat restte waren de shopping malls in afwachting van onze vervolg trip. Die zou pas 2 juni gaan, richting Singapore. We hebben dus een dagje besteed aan dingen uitzoeken en andermaal een bioscoop bezoek. Want ja, als je de prijzen zo goedkoop maakt zijn wij zelf voor een beetje luxe af en toe wel in. Dit keer was het X-men in een weer bijna lege zaal. Heerlijk.

De tijd in Maleisie zit erop. 2 weken lang van de prachtige natuur genoten en de vriendelijke mensen. We gaan naar Singapore. Een stad die in alles boven Kuala Lumpur uittorend. Als we reizigers mogen geloven...