Da lat en Mui ne

De rookwolken van het nieuwjaar waren nog niet opgetrokken of we hadden Hoi an alweer verlaten. Een busrit van 17 uur was het gevolg daarvan. Wat een tocht in de sleeperbus waar we de achterste rij geconfesceerd hadden. Daar zagen we later echter vanaf. Want niet alleen wij, maar ook een aantal brede Australiërs hadden hetzelfde idee. Wat er op neerkwam dat 5 gasten het, ongeveer 2 meter brede, achterste deel van de bus moesten delen. Een No-go dus. Vlak voor onze aankomst hebben we een stukje bij locals op de motor achterop meegereden. Hoe de beste man zicht op de weg had is ons nog steeds volstrekt onduidelijk, maar dat we aankwamen was een 'zekerheidje'. Aldus onze lokale Valentino Rossi.

Dalat, eindelijk de warmte die ons beloofd was in het zuiden. Wat zeg ik, verschrikkelijke hitte. Tenminste als je de sneeuw van Sapa gewend bent. Eindelijk in korte broek, hemd en t-shirt de stad verkennen. Een pho bo gescoord. Dat is de lokale lekkernij, is noodles met beef. Voor Lo blijft het vaak bij de soep zonder beef of broodje ei. Ook niet mis. In Da Lat hebben we een scooter gehuurd en zijn we naar de Elephant waterfalls gereden. Een trip van een uur die het meer dan waard was. Een klein enteeprijsje gaf ons toegang tot een kilometer klimmen en klauteren alvorens we voor, achter en zelfs onders de waterval hadden gestaan. Een mooie waterval, gelegen naast een mooie tempel die we ook in zijn geweest. Aangekleed met prachtige versieringen en beelden. Vooral de imposante draken bij de entree en de reusachtige beelden in de tempel waren indrukwekkend. Voldaan en uitgeput zijn we aan onze terugweg naar Da Lat begonnen. Op de heenweg naar de watervallen hadden we al een aantal koffieplantages gezien. Het plan was dus om daar op de terugweg nog even, vlak voor het donker werd, langs te gaan. De koffieplantage waar we gezeten hebben, was de oogst al geoogst helaas. Dus geen koffieboon te zien, maar gelukkig hadden ze een koffievoorraadje speciaal voor ons achter gehouden. Niet zomaar koffie, koffie die door de maag van een wezel is geweest. Ja, je leest het goed. En ja, die hebben we geprobeerd, die koffie. Lo was niet over te halen, nou ja, eigenlijk wel. De koffie heeft ons beide goed gesmaakt en was het proberen zeker waard. Wat een heerlijk druk dagje. Voldaan uit eten gegaan en een overheerlijke smoothie gescoord in An garden. We wilden nog een drankje doen in een bar dat 100 roofs heet. Eenmaal aangekomen daar bleek waarom. Het had werkelijk verdeeld over 6 etages misschien wel 50 kamertjes met verschillende hoogtes, trappen en requisieten. Onwijs leuk concept net zoals de smoothie bar die tegen een klif op gebouwd was.

Het was al weer tijd om Da Lat te verlaten. Mui ne zou ons strand en het langverwachtte beachleven laten zien. Gisteravond laat zijn we aangekomen, maar het strand is vanaf aankomst nooit verder dan 10 meter bij ons vandaan geweest. De lange kustlijn, die minstens zo lang als de stad is, hebben we vandaag pas echt gebruikt. We hebben eerst heerlijk ontbeten en een ticket voor ons volgende bestemming gescoors. Daarna kon het heerlijke stranddagje beginnen. Van 11 tot 20 hebben we heerlijk vertoefd. Het wordt hier om 18:00 al donker dus we hadden onze maatregelen getroffen. Koude drankjes aangeschaft en hout verzameld. Omringt door Vietnamese families, die massaal nog steeds vakantie vanwege nieuwjaar aan het vieren zijn, konden rond 18:00 de fakkels ontstoken worden en de vuurtjes aangewakkerd worden. Een gezellig gezicht. Morgen gaan we Mui ne verder verkennen en de authentieke visserskant van het dorp zien. Dit allemaal maar weer eens op de scooter. Want lopen hebben we gister naar het hotel al genoeg gedaan.

Liefs

Ons