Jungle trekking

Wat we er van moesten verwachten, maar dat we een poging wilde doen om oerang oetans te zien stond vast. Voornamelijk was dat ook de reden voor ons vertrek naar het Indonesische eiland Sumatra. Een niet door veel toeristen bezocht eiland en een van de laatste plekken waar nog wilde oerang oetans te vinden zijn. Eerst wat research doen op internet waar we het beste konden verblijven en bij wie we onze trekking moesten doen. Voor hoelang was ook nog een dingetje. In overleg met onze gids, die we via facebook vanaf Singapore benaderden, is het een driedaagse trekking geworden met 2 nachten slapen in de jungle. Mooi, we hadden dus een plan.

Onze vlucht vanuit Singapore, via Kuala Lumpur naar Medan verliep vlekkeloos. In een, op een enkeling na, leeg toestel hadden we twee prima vluchten en landde dus op Indonesische bodem. Toen kwam het verhaal voor het inchecken bij de douane. Dit ging niet geheel vlekkeloos. Indonesie mag je alleen in als je ook een bewijs het land uit hebt. Dat hadden wij niet dus wij werden vriendelijk doch dringend verzocht binnen een aantal minuten een vlucht het land uit te boeken. Ik weet niet of je ooit wel een onder tijdsdruk een ticket hebt moeten boeken, maar we raden het niemand aan.

Uiteindelijk twee goedkope internationale vluchttickets verder en een korte nacht in Medan kwamen we aan in Bukit Lawang. Een heel klein dorpje aan de voet van het nationaal park en zijn bergen. We hadden een middag en een nacht om ons op te laden voordat op de 8ste om 9 uur 's ochtends onze trekking naar de jungle zou beginnen. Een kijkje in het dorp en op zoek naar de benodigde flessen water voor de eerste dag hebben we het die dag gehouden bij wat relaxen en vooral opladen voor de jungle. Alles opladen, tasjes klaarmaken en mentaal voorbereiden. We hoorden al van een aantal mensen dat de driedaagse veel minder gedaan werd dan de 2 en 1 daagse.

Negen uur. Fris en fruitig in de startblokken wachtend tot onze gids ons ophalen kwam. We hadden gezelschap van nog iemand anders. Een Belg, eind twintig, die ook de driedaagse tocht ging doen. Voor ons kwamen over de hoten touwbrug een drietal gidsen aanlopen die ons zouden helpen de komende dagen. Achtereenvolgend Jungle Eddie, Black Tiger en Odin. De laatste twee spraken geen woord Engels en de tweede kon niet eens lezen. Wat soms hilarische momenten opleverde. Want leg zo een iemand maar is uit wat welke kaart betekend. Enfin, daar gingen we dan.

Vrijwel direct na het begin sloegen we linksaf. Een pad kon je het niet noemen want je stond gelijk tot aan je middel in de bladeren we konden gelijk aan de bak want paden schuinomhoog de jungle in hebben ze niet. We konden klimmend omhoog en na niet al te lange tijd waren we allemaal zeiknat van het gezweet. Eenmaal boven trokken we langszaam weer naar beneden. Het had die avond geregend dus alles in de jungle was nat. Onwijs glad natuurlijk. Na ongeveer een uur lopen bracht onze gids zijn vinger naar zijn mond om ons stil te manen. Hij had een oerang oetan gezien, gehoord of geroken. Whatever, of we even stil wilde zijn. Al lastig een weg banend door de hoge struiken en planten strandden we op een moeder en haar kind. Klauterend op zo een meter of 10 boven de grond. Geweldig om naar te kijken dus dat hebben we dan ook gedaan voor een half uur. De beklimmingen en afdalingen stapelden zich in rap tempo op.

De eerste uren stuitte we nog een mannetjes oerang oetan, gibbons, thomas leave monkeys en een baviaan. De ontelbare insecten noemen we maar niet op. Dat een giftige duizendpoot bijna een van onze schoenen in schoot was even schrikken. Onze lunch en zoveelste rustpauze hielden we op grote hoogte vandaag. Rijst met fruit en kroepoek uit een bananenblad. Gegeten zittend op een boomstam met uitzicht op een groepje giant hornbills in de bomen voor ons. De rest van de dag bestond uit het op tijd bereiken van het eerste kamp. Gelegen aan de rivier. Hoe we het bereikt hebben is een wonder. Alledrie waren we zo uitgeput dat we zo snakte naar afkoeling en met kleren en al het verkoelendd water in zijn gegaan. Niet dat het veel verschil maakte want zeiknat waren die toch al.

Wat een heerlijke plek voor overnachten. Aan de rivier met prachten boven aan beide kanten. Het water van de rivier kon je drinken. We waren al redelijk snel door al het water heen dus vanaf een uur of drie was het enkel nog rivierwater voor ons de komende dagen. Wel vet, hoort toch een beetje bij het jungle gevoel. Over jungle gevoel gesproken. Slapen deden we de eerste nacht op een bedje. Bedje, het mag eigenlijk niet eens de naam van een bed dragen. Het was een matje met de dikte van een handdoek die over de rotsen werd gelegd. Slaap lekker. Rond een uur of 7 werd het pikkedonker. Gegegen hadden we toen al. Een uitgebreidde maaltijd die onze gids Odin had gemaakt tijdens dat wij onze kleren en onszelf in de rivier wastte. Na het eten moest de afwas in de rivier gedaan worden en daarna moesten we ons bij kandelaars en kaarsen vermaken met spelletjes. Een gek gevoel, als je vanaf 7 uur in het pikkedonker zit heb je om half 9 al het gevoel dat het midden in de nacht is. Lang hebben we het dan ook niet volgehouden en om half 10 gingen we naar bed.

Geslapen hebben we amper. Om de tien minuten moest je wisselen van houden omdat de lichaamsdelen die afgelopen 10 minuten contact hadden gehad mrt de rotsgrond waar je op lag gigantisch pijn gingen doen. Ondanks dat werden we toch redelijk uitgerust wakker. Waarschijnlijk door de adrenaline de jungle weer in te mogen. Na een ontbijt dat bestond uit brood met ei en fruit gingen we aan dag twee beginnen. De eerste kilometer begonnen we op blote voeten stroomopwaarts lopen. Prachtige fotos kunnen maken. Uiteindelijk kwamen we op een punt dat de rivier opsplitste in een aantal kleine watervallen. Het leek alsof we geen kant op konden maar natuurlijk vond onze gids een route. De laatste die wij gevonden zouden hebben in ieder geval. Een pad de hoogte in met elke meter die we vooruit gingen ook een meter de lucht in. Zo onwijs zwaar. Het frustrerende was dat elke keer als je een uur de moeite had gedaan om de top van een berg te bereiken je binnen 10 minuten weer beneden stond. Ook het afdalen gaat met de nodige risico's. Zulke hige afgronden. Het is soms moeilijk om de keuze tussen vallen en blijven staan in handen van een liaan of boomwortel te leggen. Gelukkig ging het bijna altijd goed. Haha. Deze dag opnieuw een aantal oerang oetans gezien en heel veel langstaart makakis. Die vind je eigenlijk overal hier in Azie. Daarnaast ook nog een paar uitgeholde bomen gezien waar huis was gehouden door een honingbeer. Helaas hebben we geen beren en tijgers waar kunnen nemen.

Het tweede kamp was gelegen aan een iets bredere rivier. Meer zon dus meer gelegenheid om onze kleren na het wassen droog te krijgen. Dachten we. Want nadat we al, ik herhaal, al onze kleren gewassen aan de primitieve waslijn gehangen hadden en we aan het diner begonnen. Kwamen we midden in een tropische regenbui terecht. We moesten dus niet alleen al ons eten naar de tenten verplaatsen maar ook nog ons kleren die door de zon bijna droog waren. De regen was zo heftig, nog nooit eerder gezien, dat de kleren binnen een aantal seconden weer compleet nat waren. Morgen maar weer natte kleren aan dan. Deze avond hebben we binnen moeten zitten want het bleef maar regenen. Kaartspelletjes, pinda's en goocheltrucs van Jungle Eddie hebben de avond super aangenaam gemaakt. We probeerden uiteraard onze reis naar het bedje zo lang mogelijk uit te stellen, maar we moesten er tegen een uur of 10 toch aan geloven want we waren zo moe van de vermoeiende tocht.

De nacht was wederom een hel, maar onwijs vet om een keer meegemaakt te hebben. We klaagden allemaal steen en been over de natte kleren, de slechte nachtrust, de slechte bedden en het gebrek aan enige luxe. Ondertussen wisten we natuurlijk allemaal wel dat we daar zelf voor gekozen hadden en diep van binnen vonden we het ook super vet om te doen. Want dat was het ook. Het zien van de eerste zonnestralen die op enorme hagedissen, van soms wel anderhalve meter lang, tussen de dampen en bladeren van de tropische bomen doorkomen is geweldig. Je tanden poetsen in de rivier en het hebben van geen elektronica of elke andere vorm van stress. Heerlijk.

De laatste dag hadden we geen vol programma meer. We zouden nog een korte trek van drie uur doen en dan zwemmen bij een waterval waarna we zouden gaan lunchen. De trek was nog geen twintig minuten bezig of onze gids had alweer een onwijs pad gevonden richting de top van de berg. Zweten alom. De afdaling was practig en gaf ons een aantal keer prachtige views over het gebied. Al zwetend kwamen we aan bij de waterval waar we konden afkoelen. Heerlijk en typerend voor hoe de afgelopen dagen waren geweest. Geweldig.

We waren vlakbij het kamp uitgekomen en na de lunch hebben we met een raft de rivier bevaren. Onwijs ruig vanwege het water van de regen van de avond ervoor en een gids voor en achter die voor een uur al het werk deden qua sturen. Ook wel is lekker. Adembenemend om zo midden in een national park een rivier af te dobberen. Na dus een uur raften kwamen we aan bij het dorp en hebben we in het restaurant met zijn allen nog even alles nabesproken. Wat een geweldige ervaring om al deze dieren tegen te mogen komen en door de jungle te mogen trekken.

In 1 woord. Geweldig!!!!!