Extreme hitte

Ons dagje bij het zwembad heeft ons goed gedaan. Lekker bij kunnen slapen en een enorme berg Franse frietjes gegeten. Heerlijk. Eerlijk is eerlijk, een dagje zwemmen mond altijd uit in een ongenaakbaar verlangen naar alles wat ze in de gemiddelde snackbar verkopen. Nou liggen de bitterballen en frikandellen hier niet voor het oprapen dus hebben we het bij frietjes gehouden. Op dag twee zouden we eigenlijk een hele dag op pad gaan om meerdere bezichtigingen te zien rond Battambang, maar dit zouden we doen met onlangs ontmoette Canadese vrienden en aangezien die nog niet geariveerd waren hebben we dit, om ons eigen budget niet te veel te belasten, maar een dagje uitgesteld. In plaats daarvan hebben we vandaag gekanoed. We hebben een tweepersoons kano gebhuurd en zijn uiteraard op het heetste moment van de dag de rivier op gegaan. Niet dat het wat had uitgemaakt want het is vanaf het moment dat je je ogen open doet al 31 graden is. Het kanoen ging ons redelijk goed af. Langs de rivier zie je enkel hetplattelandsleven en de boeren en vissers. Rustgevend om te zien. Kinderen zwemmend, varend over de rivier. Mensen die de was doen in het bruine water en koeien die in deze hitte zonder een schaxduwplek zich een weg banen door het dorre gras. Na 2,5 uur kanoen en 8 zeekilometers verder was onze trip over. We werden door de organisatie opgehaald en konden achterin de pickup truck plaatsnemen en werden bij ons hotel gedropt. Kapot van de hitte en de kano workout hebben we onze dag afgemaakt met goedkoop bier en een heerlijk potje poolen.

De dag erna was het zover. Onze persoonlijke tuktukchauffeur wachtte ons op in de ochtend en zou ons die dag brengen naar: bambootrain, fishing village, banan temple, killing cave, bat cave en nog een tempel. De laatste tempel, berucht om de agressieve apen die er zouden zijn. We zijn benieuwd. We startte onze dag met het ophalen van de Canadezen. Voor het gemak, ze heten Ashton en Ugne. Nadat onze tuktuk afgeladen vol zat zijn we richting de bambootrain gegaan. Een simpel treintje dat door de lokale mensen voorheen gebruikt werd voor transport van goederen wordt nu als toeristische trekpleister uitgemolken. Het was wel leuk. De gemakkelijk op en af te bouwen trein, wat handig was want bij een tegenligger moest het gehele treintje afgebroken worden tot de andere gepasseerd was, gingen nog best rap. Een leuke trip van een uurtje. Op weg naar de fishing village. Gelegen aan de rivier waar we de dag ervoor doorheen hadden gepeddeld. Een aantal boeren en vissrs had zelfs wietplanten op zijn akkers staan. Voor medicinaal gebruik zeiden ze. Jaja. De banan tempel was er eentje om niet meer te vergeten. 359 treden op rond het middaguur is niet te doen. Totaal bezweet kwamen we boven aan. Het uitzicht was er prachtig en ook de eeuwenoude tempel was de traptredes meer dan waard. Beneden hebben we ons verwend met een icecoffee en een ventilator. Lekker uitwaaien konden we gelukkig in de tuktuk. We moesten een lang stuk in de tuktuk want we moesten helemaal naar de killing cave. De bezweette lichamen en de stoffige wegen gaan niet heel goed samen. Het gaat wel goed, mits er geen ander voortuig voor je rijdt. Bij de killing cave stonden ons andermaal een aantal trappen te wachten. 500 treden dit keer om de top te halen waar de tempels met de apen stonden. Gelukkig hadden we halverwege even een pauze omdat de killing cave zich daar bevond. Naast de killing fields die we in Phnom penh hadden gezien was deze plek ook een van de overblijfselen van het regiem van Pol Pot en zijn leger genaamd, Khmer rouge. Mensen werden hier geexecuteerd en daarna in een tientalle meters diepe grot gegooid. Ongekend.

De tempels op de top van de berg waren niet zo bijzonder. Daar hebben we dan ook niet zo veel aandacht aan besteed. We waren veel te druk met afkoelen en het bekijken van die makakies. Agressief waren ze niet, alleen met velen. Met velen waren ook de vleermuizen die we bij zonsondergang hun enorme grot hebben zien uitvliegen. Miljoenen waren het er. Iedereen waarschuwde ons dat je zorgvuldig je plekje moest uitkiezen. Mocht je de verkeerde plek hebben en de vleermuizen vliegen over je heen dan is één ding zeker. Ze zullen hun behoeftes op je doen. Gelukkig zaten we goed en heeft alleen een enkele verdwaalde vleermuis ons kunnen raken. Wat een indrukwekkend gezicht. Misschien wel een half uur lang miljoenen vleermuizen in één stroom de grot uit. De lucht kleurde zwart en het geluidvan de beestjes was overweldigend. We hadden nog een lange reis terug in de tuktuk voor de boeg, maar gelukkig hadden we zat om te bespreken. De dag erna was het alweer tijd om te vertrekken en naar Siem reap te gaan. Alweer onze laatste bestemming van Cambodja alvorens we naar Laos vertrekken.

Siem reap is een wat drukkere stad. Vele toeristen zijn omdat de angkor tempels hier vlakbij gelegen zijn. Dit keer hadden we geen hotel vooraf geboekt, maar zijn we door de stad gaan struinen op zoek naar één. Goedkoop hebben we ze gevonden gelukkig want de prijzen zijn hier overal wel wat aan de hoge kant. De avond hebben we doorgebracht met spelen van kaartspelletjes en het drinken van bier. Op de nachtmarkt hebben we onze afdingvaardigheden nog maar eens getest en slippers en shirts gekocht. Om een uur of 02:00 richting het hotel gegaan. Moe, maar voldaan.

Liefs