De boerin

9 oktober 2016

Euhm, zal ik maar meteen zeggen dat de tijd vliegt?! Ruim zes weken ben ik aan het werk op de farm. Inmiddels ben ik sinds vier weken ook aan het werk in 'de club'. Dat is niet een club waar je uitgaat, maar met club wordt bedoeld een plek (kroeg/bar) waar je een biertje kunt doen en legaal een betje mag leggen. Dat kan van hondenrace tot paardenrace en zelfs Nederlands soccer!!

In mijn vorige reisverhaal schreef ik wat ik verwachtte te gaan doen. Eenmaal hier bleek de vork net even anders in de steel te steken wat betreft 'het bedrijf'. Ik ben niet in de val gelokt voor het geval dat je dit leest en bang bent. Nee, je leert een bedrijf nou eenmaal kennen als je er aan het werk gaat.
In basis heeft Kevin namelijk een spreading service bedrijf. Dat houdt in dat grote machines en tractors over het land rijden en spul strooit naar wens van de klant. Echter is dat seizoen net afgelopen voor ik kwam opdagen. Dus meer tijd om ons te richten op de paarden. Dat is namelijk zijn hobby. Het fokken van paarden, trainen en wellicht verkopen of er verder de race sport mee ingaan. Na enkele weken hier blijkt dat het systeem om paarden te trainen officieler is dan in Nederland (zover ik daarvan op de hoogte ben). Je moet een licentie hebben om te kunnen trainen en om ze te mogen rijden als in voor het karretje.

De afgelopen zes werkweken ben ik begonnen met een castratie van twee tweejarige. Dat hebben we 'gewoon' in de wei gedaan waarbij ik de rol dierenartsassistent op me heb mogen nemen. Bij een van de twee heb ik de vactinaties achteraf gegeven. Heel cool!!
Terwijl de twee inmiddels ruinen moesten herstellen heb ik een andere dressuurmatig gereden. Hij heeft in zijn jongere jaren geraced en vee gedreven. Voor hem een andere tak maar hij pakt het leuk op. Daar gaan we dus mee door.

Sinds half september zijn we de paarden aan het joggen. Ik had me dat even iets anders voorgesteld dan het werkelijk gaat. Ik had wel wat vage dingen in de tuin zien staan maar voelde niet de behoefte te vragen wat het was. Nu weet ik, dat zijn de joggers. Het is een soort trailer die je aan de auto haakt en waar je de paarden aanvast bind. Zodra je gaat rijden moeten de paarden gaan lopen. Over de track (renbaan) gaan we met 20km/uur om conditie op te bouwen voor ze. Ik scheet in mijn broek toen Kevin zei dat ik ze kon gaan joggen. Het was geen grap, wat ik in eerste instantie dacht. Nee hoor, daar ging ik in de auto (gelukkig kan ik inmiddels beter links dan rechts rijden), twee paarden achter me aan vast aan de jogger en mijn rondjes rijden. Dat ding is behoorlijk lang ook dus ik ben blij dat de bomen nog langs de weg staan en de poort nog open en dicht kan.

Hier in de 'achtertuin' staan standaard vijf paarden waar we voor zorgen en daarnaast komen er merries en jaarlingen in en uit. Merries voor het fokken van nieuwe kampioenen en jaarlingen om ze te handelen/trainen.

We zijn buiten het hobbien om veel bezig op business gebied. Kevin wil graag van zijn hobby zijn werk maken en we zijn alle opties aan het bekijken hoe we dat kunnen doen, waar en hoe dat rondgebreid gaat worden. Haha hoor mij praten 'we'. Ik help met alles waar ik kan natuurlijk! Het klikt goed en we kunnen veel lol maken. Geen 'Nederlands meisje komt bij verkeerde boer terecht' horror verhalen!! :)

Af en toe krijgt Kevin de vraag een land te willen spreaden. Soms werkt iemand voor hem en soms gaan we zelf. Dat laatste is een avontuur opzich. Deze meid heeft een tracktor/spreader gereden! Dat lijkt super makkelijk, maar oh wat een drama. Een GPS systeem laat mij in de kabine zien waar ik ben geweest en waar ik heen moet. Mijn hersenen/ogen in de werkelijkheid kwamen niet heel erg overeen met de GPS.. Ik zal de foto uploaden zodat je ziet waar ik ben geweest. (Pak maar alvast een tissue om je tranen van het lachen te deppen).

Kevin zit deze week in Bali. De beste man heeft het goed bekeken. Hij is al in jaren niet meer weg geweest en wilde graag. Geen punt dan boek ik even een ticket. Zo gezegd zo gedaan, reed ik afgelopen woensdag naar Perth om hem af te zetten op de airport en ga ik hem daar a.s. woensdag ook weer ophalen. De farm is nu dus mijn probleem net als de paarden. Ik probeer vier paarden in eens te joggen, een te rijden, de stallen bij te houden, voeren twee/drie keer per dag, huishouden en werken in de club. Alles gaat goed zolang ik het druk heb want oh wat kan ik slecht alleen zijn! Het is natuurlijk ook veel gezelliger wanneer er iemand is waar je tegenaan kunt lulle. Nu praat ik tegen mezelf of de viervoeters in de tuin. Hahah wat een idioot!!

Als het lekker weer wordt zal ik meer foto's van mijn werkzaamheden maken, maar op dit moment leven we in winter en het is koud! In Wagin de koudste winter sinds.. Jeetje wat ben ik blij dat ik dat heb mee mogen maken. Dat staat in het grote recordboek!

Foto’s

4 Reacties

  1. Riky de jong:
    9 oktober 2016
    Hoi lo leuk je verhaal weer te lezen ben je wel voorzichtig in je eentje tussen de paarden stuur ook eens foto,s hoe je daar woont liefs van opa en oma
  2. Sylvia:
    9 oktober 2016
    Jij durft ook alles! Blij dat je het leuk hebt ondanks dat je nu ff met paarden moet praten
  3. Lenie:
    9 oktober 2016
    Leuk om weer iets van je te horen. Toch een hele verantwoording, vooral nu je een paar dagen alleen bent.hopelijk geniet je ervan. Groetjes!
  4. Dynthia:
    10 oktober 2016
    Wat leuk om weer eens meegenomen te worden in je avontuur!!!!
    Lekker aanpakken echt iets voor jou
    x